تنها با خدا...

گفتم: چقدر احساس تنهایی می‌کنم...
گفتی: فانی قریب...

 من که نزدیکم (بقره/186)

گفتم: تو همیشه نزدیکی؛ من دورم... کاش می‌شد بهت نزدیک شم...

گفتی: و اذکر ربک فی نفسک تضرعا و خیفة و دون الجهر من القول بالغدو و الأصال
 هر صبح و عصر، پروردگارت رو پیش خودت، با خوف و تضرع، و با صدای آهسته...

یادکن (اعراف/205

گفتم: این هم توفیق می‌خواهد!


گفتی: ألا تحبون ان یغفرالله لکم
 دوست ندارید خدا ببخشدتون؟! (نور/22)  

 

  گفتم: معلومه که دوست دارم منو ببخشی...

گفتی: و استغفروا ربکم ثم توبوا الیه

 پس از خدا بخواید ببخشدتون و بعد توبه کنید (هود/90)

گفتم: با این همه گناه... آخه چیکار می‌تونم بکنم؟

گفتی: الم یعلموا ان الله هو یقبل التوبة عن عباده...

 مگه نمی‌دونید خداست که توبه رو از بنده‌هاش قبول می‌کنه؟! (توبه/104)

گفتم: دیگه روی توبه ندارم...
گفتی: الله العزیز العلیم غافر الذنب و قابل التوب...
 (ولی) خدا عزیزه و دانا، او آمرزنده‌ی گناه هست و پذیرنده‌ی توبه (غافر/2-3)


گفتم: با این همه گناه، برای کدوم گناهم توبه کنم؟

گفتی: ان الله یغفر الذنوب جمیعا...
 خدا همه‌ی گناه‌ها رو می‌بخشه (زمر/53)

گفتم: یعنی بازم بیام؟ بازم منو می‌بخشی؟

گفتی: و من یغفر الذنوب الا الله
 به جز خدا کیه که گناهان رو ببخشه؟ (آل عمران/135)

گفتم: نمی‌دونم چرا همیشه در مقابل این کلامت کم میارم! آتیشم می‌زنه؛ ذوبم می‌کنه؛ عاشق   


می‌شم! ... توبه می‌کنم...!
گفتی: ان الله یحب التوابین و یحب المتطهرین
 خدا هم توبه‌کننده‌ها و هم اونایی که پاک هستند رو دوست داره (بقره/222

ناخواسته گفتم: الهی و ربی من لی غیرک

گفتی: الیس الله بکاف عبده...
 خدا برای بنده‌اش کافی نیست؟ (زمر/36) 


گفتم: در برابر این همه مهربونیت چیکار می‌تونم بکنم؟

گفتی: یا ایها الذین آمنوا اذکروا الله ذکرا کثیرا و سبحوه بکرة و اصیلا هو الذی یصلی

علیکم وملائکته لیخرجکم من الظلمت الی النور و کان بالمؤمنین رحیما....
 ای مؤمنین! خدا رو زیاد یاد کنید و صبح و شب تسبیحش کنید. او کسی هست که خودش و

فرشته‌هاش بر شما درود و رحمت می‌فرستن تا شما رو از تاریکی‌ها به سوی روشنایی بیرون
بیارن. خدا نسبت به مؤمنین مهربونه (احزاب/41-43
با خودم گفتم: خدا... خالق هستی... با فرشته‌هاش... به ما درود بفرستن تا آدم بشیم؟