اینا هم دنیایی دارن برا خودشون دیگه...

آخی از حالا شکست عشقی خورده طفلک...

صلی الله علیک یا ابا عبدالله...

شخصی متهم به حرامزادگی بود وبین مردم شایع شده بود خدمت امام صادق(علیه السلام)رسید وگفت آقا جان مردم اینگونه میگویندامام فرمود بیا جلو آنقدر امام او را به جلو خواند که زانو به زانوی امام شد آنگاه حضرت سه بار بر امام حسین(علیه السلام) سلام دادند...

صلی الله علیک یا ابا عبدالله...صلی الله علیک یا ابا عبدالله...صلی الله علیک یا ابا عبدالله...

دیدند اشک آن شخص جاری شد...حضرت فرمودندحلال زاده ای برو...

کربلا...

امام حسین (علیه السلام)وقتی به سرزمین کربلا رسیدند آن را از اهلش خریدند وگفتند برای کسانی که بعدا به آنجا میروند مهمان نوازی کنند...

ارباب از همان وقت به فکر زوار خود بودند...خوش به حالتان زوار کربلا...میزبانتان حسین است وسفره دارش هم حضرت سقاست...

قدر بدانید...امام صادق(ع) فرمودند در کربلا چیزی هست که برای ما هم مفید است...

کمی از کرامت کریم...

محمد بن اسحاق گفت:پس از رسول خدا (ص ) هیچکس از حیث آبرو و بلندی قدر به حسن بن علی نرسید

بر در خانه فرش می گستردند و چون از خانه بیرون می آمد و آنجا می نشست راه بسته میشد وبه احترام او کسی از برابرش عبور نمکیرد وا و چون میفهمید برمیخاست وبه خانه میرفت وآنگاه مردم رفت وآمد میکردند

در راه مکه از مرکبش فرود آمد و پیاده به راه رفتن ادامه داد. در کاروان همه از او پیروی کردند حتی سعدبن ابی وقاص پیاده شد

وکنار آن حضرت راه افتاد ابن عباس که از امام حسن وامام حسین (ع) مسن تر بود

رکاب اسبانشان را میگرفت وبدین کار افتخار میکرد ومیگفت اینها اینها پسران رسول خدایند با این شأن و منزلت

تواضعش چنان بود که : روزی بر عده ای مستمند می گذشت آنها پاره های نان را بر زمین نهاده و خود روی زمین نشسته

بودند و می خوردند، چون حسن بن علی را دیدند گفتند: امام حسن ع فورا از مرکب فرود امد وگفت خدا متکبرین را دوست ندارد

و با آنان به غذا خوردن مشغول شد. آنگاه آنها را به میهمانی خود دعوت کرد هم به آنان غذا داد وهم پوشاک...

 

   

کمی از امام حسن علیه السلام...

امام حسن (ع ) در کمالات انسانی یادگار پدر و نمونه کامل جد بزرگوار خود بود. تا پیغمبر (ص ) زنده بود، او و برادرش حسین در کنار آن حضرت جای داشتند،

گاهی  آنان را بر دوش خود سوار می کرد و می بوسید و می بویید

از پیغمبر اکرم (ص ) روایت کرده اند که درباره امام حسن و امام حسین (ع) می فرمود: این دو فرزند من ، امام هستند خواه برخیزند و خواه بنشینند( کنایه از این که در هر حال امام و پیشوایند)

امام حسن (ع ) بیست و پنج بار حج کرد، پیاده ، درحالی که اسبها نجیب را با او یدک می کشیدند. هرگاه از مرگ یاد می کرد می گریست و هر گاه از قبر یاد می کرد می گریست

هر گاه به یاد ایستادن به پای حساب می افتاد آن چنان نعره می زد که بیهوش می شد و چون به یاد بهشت و دوزخ می افتاد،

همچون مار گزیده به خود می پیچید

وازخدا طلب بهشت می کرد و به او از آتش جهنم پناه می برد. چون وضو می ساخت و به نماز می ایستاد

بدنش به لرزه می افتاد و رنگش زرد می شد. سه نوبت دارائیش را با خدا تقسیم کرد و دو نوبت از تمام مال خود

برای خدا گذشت...

در سرشت و طینت امام حسن (ع ) برترین نشانه های انسانیت وجود داشت

هر که او را می دید به دیده اش بزرگ می آمد و هر که با او

آمیزش داشت بدو محبت می ورزید و هر دوست یا دشمنی  که سخن یا خطبه او را می شنید

به آسانی درنگ می کرد تا او سخن خود را تمام کند و خطبه اش را به پایان برد...

صفات مؤمنین از زبان مبارک حضرت محمد(صلی الله علیه وآله)...

صفات مومنین در کلام حضرت ختمی مرتبت
رُوِی أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ (ص) قالَ:

  لا یکْمُلُ الْمُؤْمِنُ إِیمَانُهُ حَتَّى یحْتَوِی عَلَى مِائَةٍ وَ
ثَلَاثِ خِصَالٍ فِعْلٍ وَ عَمَلٍ وَ نِیةٍ وَ ظَاهِرٍ وَ بَاطِنٍ فَقَالَ
أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ(ع) یا رَسُولَ اللَّهِ مَا یکُونُ الْمِائَةُ وَ
ثَلَاثُ خِصَالٍ فَقَالَ یا عَلِی مِنْ صِفَاتِ الْمُؤْمِنِ أَنْ یکُونَ

از رسول خدا (ص) روایت شده که فرمودند ایمان مومن کامل نمی شود تا اینکه دارای
( 103)خصلت در فعل و عمل و نیت و باطن و ظاهر گردد آنگاه امیرالمومنین( ع)
فرمودند یا رسول الله آن 103 خصلت کدامند؟ فرمودند یا علی از جمله صفات مومن
اینست که:
جَوَّالَ الْفِکْرِ- جَوْهَرِی الذِّکْرِ- کَثِیراً عِلْمُهُ -عَظِیماً
حِلْمُهُ-

اندیشه اش بسیار متحرک و پویاست

–ذاتا متذکر وبه یاد خداست

–علم و دانشش فراوان

–بردباریش بزرگ

جَمِیلَ الْمُنَازَعَةِ- کَرِیمَ الْمُرَاجَعَةِ- أَوْسَعَ النَّاسِ صَدْراً-
وَ أَذَلَّهُمْ نَفْساً

خوش برخورد در کشمکش

–بزرگوار در بازگشت و پذیرش

–سعه صدرش از همه بیشتر

–و نفسش از همه خاکسار تر است

ضِحْکُهُ تَبَسُّماً- وَ اجتماعه تَعَلُّماً- مُذَکِّرَ الْغَافِلِ- مُعَلِّمَ
الْجَاهِلِ

خنده اش تبسم

-گرده هماییش برای تعلم و یادگیری

–تذکردهنده به غافل

- و آموزنده جاهل است

مولاجان... محبانتان دوستتان دارند ودرنبودتان فریاد غم سر میدهند...

امام باقر علیه السلام فرمود:

امیر مؤمنان علی علیه السلام در واپسین لحظات زندگی، همه پسرانش را کنار بستر خویش فراخواند ... حضرت به همه آن ها سفارشاتی را بیان نمود و در آخر گفتارش فرمود

 یا بنیَّ! عاشروا النّاس عشرة إن غبتم حنّوا إلیکم و إن فقدتم بکوا علیکم
ای فرزندان من! با مردم چنان رفتار کنید که اگر غایب شدید، با اشتیاق دنبال شما باشند و اگر مردید بر شما بگریند...

 

الگوی کامل انسانی...

حضرت زهرا سلام الله علیها با همه عظمت و شکوه دست نایافتنی و فضایل و خصایص توصیف ناپذیرش، الگویی کامل برای بشر معاصر و نسل های آینده است و آشنایی با اخلاق خانوادگی و رفتارهای اجتماعی اش، سرآغاز گام نهادن به سمت روشنایی و معنویت و دوری از انحطاط و تاریکی هاست. آری آن ستاره درخشان آسمان هدایت، حامل انوار الهی و جامع صفات برجسته انسانی است و زندگی کوتاه و پر فراز و نشیب اش آکنده از رمز و رازهای شگفت انگیز عبودیت و بندگی. او آن زمان که

آقا بیا...آقابیا...

بسم رب المهدی...

جمعه ایی دیگر و چشم انتظاری...

یاس سفیدم!
بیا که با ظهورت آیه "و النهار اذا تجلی" تأویل گردد...
بیا که چشمه سار وجودم سخت خشکیده و فریاد العطش برآورده...
بیا تا از نرگس چشمانت عطری برای سجاده ام بگیرم...
بیا
و مرا
زائر شهر قاصدکها کن... بیا آقای خوبی ها...