آه کربلا...

میروم و یک گوشه گریه میکنم زار میزنم

حالاکه پیاده اربعین کربلا قسمتم نشد...

هرچه میخواهید ننویسید...

بنویسید دگر بروی سنگ لحدم 

من فقط عشق حسین ابن علی را بلدم

ننویسید که ناکام شده به عالمین

بنویسید که طپش های دلم گفته حسین

ننویسید که پرپر شده همچون گل یاس

بنویسید شده مست و خراب عباس

ننویسید که از روز ابد مذهبی ام 

بنویسید که تا روز ابد زینبیم

ننویسید که مست از قدح ساغریم

بنویسید که همواره علی اکبریم

ننویسید که جان داد دگر بر سر دوست

  بنویسید که مجنون علی اصغر اوست

ننویسید گنه پرده مهتابش شد   بنویسید سینه زن اربابش شد

ننویسید ندارد به جهان خانه و جا   بنویسید مأواش شده کرببلا...

 

 

آتشی دارد دلم مرا هم ببر...جان مادرت آقا مرا هم ببر...

دلم را از اینجا ببر تا مزارت، برای تو آقا که کاری ندارد

دلم با کسی جز تو کاری ندارد
نه کاری نه باری قراری ندارد

نفس در هوای بدون حسین
به هستی من سازگاری ندارد

تو میدانی و من خدایم گواه
که دل بی شما اختیاری ندارد

زمینم را خدا خلق می کرد و می گفت
که بی کربلا اعتباری ندارد

حسین گفتم و روحم آرام شد
کسی آنچه را که تو داری ندارد

دلم را از اینجا ببر تا مزارت
برای تو آقا که کاری ندارد

منو شوق شش گوشه و یک زیارت
دلم غیر از این انتظاری ندارد...

صلی الله علیک یا ابا عبدالله...

شخصی متهم به حرامزادگی بود وبین مردم شایع شده بود خدمت امام صادق(علیه السلام)رسید وگفت آقا جان مردم اینگونه میگویندامام فرمود بیا جلو آنقدر امام او را به جلو خواند که زانو به زانوی امام شد آنگاه حضرت سه بار بر امام حسین(علیه السلام) سلام دادند...

صلی الله علیک یا ابا عبدالله...صلی الله علیک یا ابا عبدالله...صلی الله علیک یا ابا عبدالله...

دیدند اشک آن شخص جاری شد...حضرت فرمودندحلال زاده ای برو...

کربلا...

امام حسین (علیه السلام)وقتی به سرزمین کربلا رسیدند آن را از اهلش خریدند وگفتند برای کسانی که بعدا به آنجا میروند مهمان نوازی کنند...

ارباب از همان وقت به فکر زوار خود بودند...خوش به حالتان زوار کربلا...میزبانتان حسین است وسفره دارش هم حضرت سقاست...

قدر بدانید...امام صادق(ع) فرمودند در کربلا چیزی هست که برای ما هم مفید است...

از همین جا سلامی میدهم آقا...

عشق فقط یک کلام حسین علیه السلام...

و عین

حرف اول عشق است

مثل

حرف اول عاشورا...

زنـدگــی وقتی که بر من کربـــلا ننــوشته ای زیستــن بر پرتــگاهی شده ای که دنیـا گشته است...